Rozdział 5

Po zakończonym programie tak jak zawsze idziemy na party hard. Jak wiecie, nie lubię sukienek, ale skoro to ostatnia moja impreza ubrałam się tak. http://www.polyvore.com/cgi/set?id=88923411&.locale=pl

Gotowa  wyszłam z domu.  

- Louis, co ty tu robisz? – zapytałam, lecz on tylko wlepiał te swoje gały w moją stronę  i przytakiwał głową.

- Louis? – pomachałam mu ręką przed twarzą.

- Tak? – odparł.

- Znowu jesteś pijany? – zapytałam, na co on się uśmiechnął.

- Nie – odpowiedział.

 Nie miałam ochoty podtrzymywać  tej zjebanej  rozmowy, więc postanowiłam  go wyminąć, ale Tomlinson złapał mnie za rękę i przyciągnął bliżej siebie tak, że nasze ciała stykały się.

- Co ty wyprawiasz do cholery?! – krzyknęłam oburzona. On nawet nie zareagował tylko przygryzł płatek mojego ucha.

- Chciałem zobaczyć kiedy się zdenerwujesz – szepnął, a moje plecy przeszły  przyjemne dreszcze spowodowane ciepłym oddechem Louisa.

-  I co? Udało ci się? – postanowiłam się nim troszkę pobawić. Wiem, że to strasznie chamskie, ale może wtedy zrozumie, że mnie się nie wkurza .

- No właśnie nie – przytaknął stopą

- Oo, jaka szkoda – powiedziałam centralnie w jego usta.

- Wyglądasz pięknie, a  ta sukienka podkreśla twoje atuty - rozpiął skrawek zamka.

- Mówisz? – spojrzałam w jego niebiesko – szare tęczówki.

- Mhmm – jego twarz zbliżała się do mojej, ale ja  w ostatniej chwili przyłożyłam  palec do jego rozgrzanych warg.

- Nie tu misiu - powiedziałam słodko.  

- A gdzie księżniczko? - zapytał przyciskając mnie do ściany.

- Przyjdź po imprezie – cmoknęłam go w policzek widząc nadjeżdżającą taksówkę.

- Do zobaczenia  – puściłam mu całusa i wsiadłam do taksi.

*

Weszłam do klubu 

i od razu skierowałam się do baru. Zamówiłam najmocniejszego drinka i usiadłam na kanapie obok Tygerta.

-  Hej -  uśmiechnął się.

- No siemka – krzyknęłam radośnie.

- Jak się bawisz? – zapytał.

- Dobrze, ale świadomość tego, że przez 2 miesiące nie będzie mnie z wami dobija.

- Dasz radę, ale będziesz mnie odwiedzać? – zrobił smutną minę.

- No jasne – uśmiechnęłam się.

- Oooo! Patrz kto idzie – krzyknął Tygert.

- Nie! Tylko nie oni – powiedziałam, gdy ujrzałam One Direction.

- Hej!! – krzyknęli.

-  Hej – powiedziałam bawiąc się słomką od napoju.

- Idę po drinki – oznajmił Harry, a ja spojrzałam na zawartość swojego.

- Czekaj idę z tobą – leniwie wstałam z kanapy, poszłam ze Stylesem do baru, gdzie wcześniej zamawiałam procenty.

- Jade, wyglądasz zajebiście –  komplementował mnie.

-Czy wy się zmówiliście? - zapytałam. Nie znoszę jak ktoś mi prawi komplementy, może dlatego,że nie umiem ich przyjmować.

- Nie, wyrażam swoje zdanie na temat tego, że wyglądasz pięknie i masz wspaniałą figurę - zilustrował mnie z dołu do góry.

- Aha – powiedziałam odbierając moje zamówienie . Niestety  moje kalectwo i teraz dało o sobie znać, ponieważ wpadłam na jakiegoś chłopaka i wylałam na niego zawartość szklanki.

- No kurwa! – krzyknęłam, a on się obrócił.

- Emmett? – zdziwiłam się. Po ubiorze nie wyglądał na takiego, co lubi imprezować.

-Jade? – zaśmiał się.

- Co ty tu robisz? - zapytaliśmy w tym samym czasie.

- Panie przodem – uśmiechnął się.

-  No właśnie, panie przodem – powiedziałam.

-  Zostałem zaproszony przez kolegę, który tu pomagał – odparł po chwili zastanowienia.

- Mhm. Ja też tu pomagałam i dlatego jestem.

- Zatańczysz? – zapytał, gdy w tle zaczęła lecieć wolna piosenka.

- No spoko – Em objął mnie w tali, a ja zwiesiłam ręce wokół jego szyi.

- Ładnie wyglądasz – powiedział.

- Przestań – rozkazałam, a on parsknął śmiechem. Przetańczyłam z Emmettem z jakieś 5 piosenek i poszłam usiąść. Kątem oka zauważyłam, że Louis jest strasznie zły i może dlatego po moim tańcu od razu wstał i zaczął lizać się  z prostytutkami.

- Jade, zatańczysz? –z moich rozmyśleń wyrwał mnie Styles. Zgodziłam się chyba tylko dlatego, że mam słabość do dołeczków i loków.

Z Harrym tańczyłam najdłużej. W końcu, gdy moje nogi odmawiały posłuszeństwa zmęczona rzuciłam się na kanapę, lecz nawet wtedy nie dano mi spokoju, bo poczułam jak mój telefon wibruje. Bez patrzenia odebrałam.

- Halo? – zapytałam.

- Witaj – znowu ten sam głos.

- Boże, weź wypierdalaj! – krzyknęłam,  po czym się rozłączyłam. Przy okazji spojrzałam na zegarek; 3:47. Ludzie zaczęli się rozchodzić, a ja sama skorzystałam jeszcze z toalety i opuściłam klub. Buty mnie tak obtarły, że postanowiłam iść na boso.

Maszerując tak przez ciemną ulicę, pomijając  fakt, że jestem schlana i kroczę zygzakiem, miałam straszną ochotę zapalić. No, ale nie miałam przy sobie papierosa -_- .  Zrezygnowana szłam dalej, gdy  znajdowałam się przed bramą mojego domu  ujrzałam tą samą sylwetkę co przed  wyjściem na imprezę.

- No nareszcie – przemówił, gdy mnie zobaczył.

- Co ty tu robisz? – zapytałam.

- Kazałaś przyjść – pacnęłam się otwartą ręką w czoło.

- Nie ogarniasz sarkazmu? – usiadłam na ławeczce  przed domem.

-Ogarniam, ale za bardzo mnie pociągasz, żebym nie przyszedł – wymruczał prosto do mojego ucha. Miałam ochotę mu przywalić! Może dlatego, że tak na mnie działa, a ja go przecież nie lubię i uważam, że jest brzydkim zwykłym dupkiem. Zresztą udowodnił to dzisiaj w klubie jak tańczył dzikie  tańce z dziwkami.

- Jade, czy wiesz, która jest godzina? – usłyszałam głos matki. Zrezygnowana obróciłam się w stronę drzwi i ujrzałam Amandę, która  palcem wskazywała  na swój złoty zegarek, który dostała od Danna.

- Zapewnie zaraz się dowiem.

- Nie pyskuj. Marsz do domu! – krzyknęła, a ja się zaśmiałam.

- Będę pyskować, nie jesteś nikim ważnym – powiedziałam jej prosto w oczy.

- Marsz do domu.

- Nie widzisz, że nie jestem tu sama – wskazałam na Louisa. Amanda wzięła głęboki wdech.

- Louis pójdzie do pokoju gościnnego – spojrzała na bruneta, a on pokiwał głową, że się zgadza.

- Mi się nigdzie nie śpieszy  – oznajmiłam.

- Dziecko, ja już siły na ciebie nie mam! - wykrzyknęła i weszła do domu. Między mną, a Louisem zapadła cisza, która wcale nie była  uciążliwa. Oparłam się o ławkę, podniosłam głowę do góry i podziwiałam gwiazdy.

- Dlaczego tak traktujesz swoja mamę? – przemówił, tym samym wyrywając mnie z transu.

- Nie ważne- odparłam wstając. Zaprowadziłam Louisa do pokoju gościnnego, a sama glebłam na  swoje łóżko. Gdy odpływałam do innej krainy ktoś wszedł do mojego pokoju.

- Kto tu wlazł? – zapytałam z zamkniętymi oczami.

- To ja.

- Nie widzę – odparłam.

- Otwórz oczy – rozkazał, lecz ja obróciłam się na drugi bok i spadłam z łóżka.

- Auuu – chwyciłam się za pośladek.

- Chodź, pomogę ci – powiedział siadając na mnie okrakiem. Spojrzałam na niego ze zdziwieniem, a ten zaczął mnie łaskotać.

- Tomlinson proszę! – krzyknęłam, a on zbliżył swoją twarz do mojej. Podparłam się na łokciach i ugryzłam go w wargi. Nagle zapragnęłam, żeby go pocałować. On chyba pomyślał o tym samym, bo jego usta znalazły się na moich w tej samej sekundzie. Na początku całowaliśmy się delikatnie, lekko muskając się ustami.  Z czasem zrozumiałam co ja robię i zebrałam w sobie na tyle siły, by go odepchnąć.

- Idź już – kazałam.

-Jade, podobasz mi się – wymruczał.

- Słuchaj, jesteśmy obydwoje pijani. Nie chcę, żeby do czegoś doszło – kopnęłam go w jaja i ponownie glebłam na łóżko. Niestety Tomlinson nie posłuchał mojego rozkazu i położył się obok mnie.

- Wypierdalaj no! – powiedziałam, a on się zaśmiał.

- Nie trafie - to ostatnie słowo, które usłyszałam.

*

Obudziłam się z potwornym bólem głowy. Chciałam iść po wodę, ale ktoś uniemożliwiał mi wstanie.

- LOUIS! – krzyknęłam do jego ucha.

- Jeszcze chwilkę Harry! - odparł, a ja wybuchłam śmiechem. Stwierdzam, że od dzisiaj zmieniam płeć na Harrego Stylesa.

Uderzyłam go z całej siły w twarz i dopiero wtedy mnie puścił. Nareszcie mogłam pójść  do kuchni po wodę i jakieś tabletki na kaca. Wychodząc z pokoju zauważyłam Danna.

- Dzień dobry – powiedział, a ja to zignorowałam. Może było to błędem, bo on gwałtownie podszedł.

- Słuchaj, nie obchodzi mnie to, że nie masz szacunku do swojej matki.

- No ciekawe dlaczego – wyminęłam go.

Gdy znalazłam się w kuchni wyjęłam z lodówki wodę, a z szafki jakieś tabletki przeciwbólowe.

Usiadłam na krzesło i zaczęłam przeglądać jakąś gazetę. Co mnie zaciekawiło na okładce - znajdowałam się ja.

„Jade  Bextor  odeszła z programu Dom nie do poznania. Czy za sprawą stoi jej matka, czy nowa miłość?” czytaj dalej na str. 15.

- ŻE JAK KURWA?! – krzyknęłam na cały dom. Czy ludzie nie mają o czym pisać? Zdenerwowana zajrzałam na podaną stronę i zaniemówiłam, ponieważ zdjęcia  były zrobione całkiem nie dawno.

Byłam tak pochłonięta czytaniem, że nie zauważyłam, że ktoś mi się przygląda.

- Co tam czytasz? –zapytał, a ja wkurwiona rzuciłam w niego gazetę.

- ZOBACZ! - rozkazałam, a on podniósł czasopismo i się zaśmiał.

- Co cię bawi? – zapytałam.

- Twoja reakcja - zmierzyłam go wzrokiem.

- Kocie, myślałem, że będąc w  programie rozumiesz co to znaczy być w gazecie – powiedział tym swoim  uwodzicielskim głosem.

- Kocie? – powtórzyłam.

- Wolisz inaczej? Księżniczko, królewno, myszko – wymieniał, a ja przyłożyłam  dłoń do jego warg.

- Wolę  Jade! Po prostu Jade – puściłam mu oczko.

Z perspektywy Louisa

Jade nie zdaje sobie sprawy z tego jaka jest piękna i seksowna. Nie ma takiego faceta, który nie pożerał by jej wzrokiem. Wiedziałem, że nie mają czystych zamiarów. Owszem przyznaję, że z początku też chciałem ją przelecieć i zostawić pod pretekstem kariery, lecz ona była inna, taka wyjątkowa. Wkurzało mnie chyba najbardziej to, że od naszego pierwszego spotkania nie chce mi wyjść z głowy. Zwykle poszedł bym do jakiegoś klubu, wyrwał jakąś dupę i przeleciał w łazience, bo przecież która mi odmówi.

- Louis, idź się ubrać – z rozmyśleń wyrwał mnie słodki głos brunetki.

- Dobra, gdzie łazienka? – zapytałem.

- Pierwsze drzwi od wejścia.

- Okey –poprawiłem grzywkę i skierowałem się do łazienki. Przemywałem twarz dopóki zadzwonił mój telefon.

- Jade, podaj mi telefon! – krzyknąłem. Za chwilę w progu drzwi ujrzałem roześmianą brunetkę.

Rozmowa

- LOUIS! CZŁOWIEKU, GDZIE TY JESTEŚ?! – krzyknął zdenerwowany Harry.

- Jestem u Jade – powiedziałem przygryzając dolną wargę.

- Chłopaki, on jest u JADE! – krzyknął i za chwilę usłyszałem jedno wielkie „Uuuu”.

- Ogarnijcie się.

- Czekaj, włączę na głośnik – tak jak powiedział tak zrobił.

- Czego chcecie?

- I jak dobra jest? – zapytał Zayn.

- Tajemnica.

- Mmm ok., za 1h mamy spotkanie z Paulem.

- Dobrze – powiedziałem rozłączając się.

Z perspektywy Jade

Gdy Louis znajdował się w łazience, ja konsumowałam płatki owsiane oglądając  MTV.

Akurat leciało Ekipa z Cardiff. Popełniłam duży błąd jedząc przy tym serialu, ponieważ przy pierwszej lepszej scenie zachłysnęłam się.

- Jade, co się stało?– przybiegł Louis i energicznie klepał mnie po plecach.

- Nie tak agresywnie! – krzyknęłam.

- Przepraszam – powiedział spoglądając na telewizor.

- Oglądasz ten program? – zaśmiał się.

- Nie, a czemu się śmiejesz?

- Bo to ulubiony program Harrego.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~`

No hejooo :- > Nareszcie jest .

The Versatile Blogger
Siedem faktów o mnie :-O

1. Mam strasznie niską samoocenę
2. Kocham rysować
3. Choruję na insulinooporność
4.Trenuję siatkówkę od 4 lat
5. Kocham marchewki <333
6.Jestem osobą gadatliwą . Najpierw mówię potem myślę
7. Gdy ktoś mnie naprawdę wkurzy potrafię być wredna .